Πήγα στην Ελευσίνα με το φίλο μου Γιώργο Κ. Ήμασταν εκεί στις 7:20 και έτοιμοι στις 7:35. Όλη η Ble παρέα παρούσα, με πολύ κέφι και διάθεση για ποδήλατο! Εκκίνηση σε γκρουπ στις 7:50 (μετά από τις απαραίτητες φωτογραφίες).
 |
| Με το Γιώργο, στην εκκίνηση |
"Ζέσταμα" μέχρι το "Γαλαξία" στη Μάνδρα και αρχίζοντας την ανάβαση προς Μελετάκι, αρχίζουν και τα πόδια να γυρνάνε καλά. Ανεβήκαμε λίγο πιο γρήγορα απ' ότι συνήθως. Είδα τους σφυγμούς μου να μπαίνουν στη Ζώνη 4, αλλά δεν ανησύχησα. Θεώρησα (εν μέρει σωστά) ότι η προπόνησή μου την τελευταία περίοδο, μου δίνει τη δυνατότητα να "κάψω μερικά σπίρτα" παραπάνω. Αυτή η σκέψη θα ήταν μάλλον ακόμα πιο σωστή, αν δεν είχαν προηγηθεί περίπου 10 μέρες κατά τις οποίες έκανα μόνο μια ώρα προπόνηση στο εργόμετρο! Αυτή η προπονητική απραξία (λόγω έλλειψης χρόνου) αποδείχτηκε ότι "βγήκε" στο brevet, με τη μορφή κούρασης και πτώσης της απόδοσης, από το 150 χλμ. και μετά... Ανεβαίνοντας προς Μελετάκι πετύχαμε και τον Παναγιώτη (Κοκκαλιάρη) που μαζί με το Σπύρο και τον Αλέκο συνόδευαν κάποια "μπρεβετο-κούταβα"! Ο ρυθμός μέχρι το 1ο control ήταν αρκετά γρήγορος και όχι όσο σταθερός θα έπρεπε. Για καλή μας τύχη, πετύχαμε γκρουπάκι με τον Μαλούτα και την παρέα του μέσα, οπότε είχαμε κάποιους καλούς να μας τραβήξουν!
Μετά τον Ισθμό, συνεχίσαμε να κινούμαστε σε καλό σχηματισμό και η ανάβαση προς Χιλιομόδι έγινε αρκετά στρωτά. Όταν άρχισε να βγαίνει η κούραση στα πόδια, στην ανάβαση προς Νεμέα, έμεινα με τον Αλέξανδρο και ανεβήκαμε με το ρυθμό μας. Άλλωστε ξέραμε ότι ο συνολικός ρυθμός μας ήταν μια χαρά (το γκρουπ της ΑΕΚ μας πέρασε λίγο πριν τη Νεμέα) και ότι η Ble παρέα θα μας περιμένει στο 2ο control (όπως και έγινε!). Η συνέχεια προς Ζευγολατιό και Λέχαιο ήταν γρήγορη και εύκολη. Το τελευταίο control στο Λέχαιο είναι (παραδοσιακά) σημείο για χαλάρωση. Βρήκαμε χρόνο για καφεδάκι, σαντουιτσάκι, coca-cola και φωτογραφίες.
 |
| Με τον Κώστα στο 3ο control |
Μετά την Κόρινθο, μας περίμενε ο "φίλος" μας, ο κόντρα άνεμος. Μας ταλαιπώρησε για αρκετά χιλιόμετρα αλλά το γκρουπάρισμα μάς έχει γίνει δεύτερη φύση. Ή σχεδόν... Γιατί κάποια στιγμή χαλάρωσα λίγο τα πόδια μου, έμεινα 100-200 μέτρα πίσω από το γκρουπ και μετά... τους έχασα! Προσπάθησα να πατήσω να τους πιάσω, αλλά δεν... Και κανείς τους δεν κατάλαβε ότι έλειπα! Για λίγη ώρα, ευτυχώς :-) . Μετά κάποιος το πρόσεξε (ότι έλειπα) και με μια τρίλεπτη στάση τους, τους έφτασα. (Έκαναν βέβαια το λάθος να με περιμένουν στο ύψος των διυλιστηρίων - όπου υπάρχουν 3 διαφορετικοί δρόμοι να περάσεις και θα μπορούσαμε κάλλιστα να έχουμε περάσει από διαφορετικούς δρόμους και να μην συναντηθούμε ποτέ... Αλλά ευτυχώς διαλέξαμε την ίδια εναλλακτική!).
Τα τελευταία χιλιόμετρα αυτής της διαδρομής τα θεωρώ πάντα βαρετά, αλλά αυτή τη φορά πέρασαν πιο εύκολα και πιο ανώδυνα από άλλες φορές! Το απογευματινό φως του Κορινθιακού είναι από τους βασικούς λόγους που κάνω αυτή τη διαδρομή (και αυτό το brevet). Η θέα προς τον κόλπο από την Κακιά Σκάλα πάντα με αποζημιώνει! Επιπλέον, αυτή τη φορά, ο καιρός ήταν υπερβολικά ευγενικός (για την εποχή) μαζί μας. Οι θερμοκρασίες ήταν γύρω στους 14οC, κάποια στιγμή ανέβηκαν και πιο πάνω, ο αέρας ήταν δυνατός κόντρα μόνο για καμιά ώρα και η βροχή (ευτυχώς) δεν έκανε ποτέ την εμφάνισή της! Ευτυχώς, η ρύθμιση θερμοκρασίας του σώματος μέσω του ...φερμουάρ του jacket δούλεψε καλά!
Συνολικά, ήταν ένα brevet που το απόλαυσα. Είχε πολύ καλή παρέα, καλή διάθεση, καλό καιρό και ήμουν σε αρκετά καλή κατάσταση. Βγήκε σε 9h 15min με στάσεις κάπου 15 - 20 λεπτά παραπάνω απ' όσο χρειαζόταν (λόγω πολυκοσμίας στα control και στάσεων για ανασυγκρότηση της Ble παρέας). Ο καθαρός ποδηλατικός χρόνος ήταν 8h 20min. Το πιο σημαντικό όμως (για μένα) είναι ότι πλέον μπορώ να κάνω ένα 200άρι brevet σε περίπου 9 ώρες και ταυτόχρονα να απολαύσω τη διαδρομή και τη θέα, την παρέα και (γιατί όχι) το φαγητό! Αυτό (για μένα πάντα) σημαίνει ότι το επίπεδό μου έχει ανέβει σε σχέση με πέρσι και επομένως είναι ίσως ώρα να θέσω έναν επόμενο στόχο: το 300άρι του Αγίου Στεφάνου - Αταλάντης!
ΥΓ: Το Tarmac με συντρόφεψε απροβλημάτιστα (και το γνωστό σημάδι στο seat stay δεν με απασχόλησε καθόλου...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου