Μια αναδρομή

Αφού έχουν περάσει τόσα χρόνια (από τότε που σταμάτησα να blog-άρω) οφείλω υποθέτω μια (όσο πιο σύντομη γίνεται) αναδρομή...

Τον Ιούνιο του 2018 υλοποίησα μια μεγάλη απόφαση (που είχε παρθεί αρκετούς μήνες πριν). Αποδέχτηκα την πρόταση της εταιρείας μου για μόνιμη μετεγκατάστασή μου από την Αθήνα στο Newbury, όπου είναι τα κεντρικά γραφεία του ομίλου. Το Newbury είναι μια πόλη (στο όριο ανάμεσα στον αγγλικό ορισμό του town και του city - με 45,000 περίπου κατοίκους) στο West Berkshire, 60 περίπου μίλια (100 χιλιόμετρα) δυτικά του Λονδίνου. Η πρόταση ήταν πολύ καλή, και η μετεγκατάσταση έγινε σταδιακά: τον Ιούνιο μετακινήθηκα εγώ, το Σεπτέμβριο η σύντροφος με τον ένα γιο (ξεκίνησε B.Sc. in Biology στο Reading University, κάπου στα μισά της διαδρομής ανάμεσα στο Newbury και το Λονδίνο) και ένα χρόνο μετά, το Σεπτέμβριο του 2019 ακολούθησε η κόρη, που ξεκίνησε B.Sc. in Physics στο University of Southampton, κάπου 40 λεπτά διαδρομή με το αυτοκίνητο, προς τα νότια του Newbury. Έμεινε και παραμένει στην Ελλάδα ο άλλος γιος, σπουδάζοντας Αρχιτεκτονική στο Δημοκρίτειο Θράκης (Ξάνθη). 

Τα παιδιά μένουν το καθένα σε δικό του σπίτι (τόσο τα δύο στο UK, όσο και ο παραμένων στην Ελλάδα), είναι πλέον ενήλικες (αλλά όχι ακόμα οικονομικά ανεξάρτητοι) και αυτό σημαίνει πρακτικά πως η έννοια της οικογενειακής συγκέντρωσης έχει αλλάξει! Η καλύτερη (αλλά όχι η μόνη) οικογενειακή συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων που μπορώ να φέρω στη μνήμη μου, ήταν την ημέρα των 49ων γενεθλίων μου (15 Νοεμβρίου 2019): όλη η οικογένεια και όχι μόνο, στο σπίτι στην Αγγλία! Αλλά μάλλον αξίζει ένα ειδικό post αυτή η ιστορία! 

Η προσαρμογή στη ζωή της Αγγλίας ήταν πολύ καλή. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι όλοι. Το πλάνο ήταν φιλόδοξο και πολύπλοκο, αλλά αποδείχτηκε πετυχημένο. Σχεδόν 2 χρόνια μετά, δεν έχουμε να παραπονεθούμε για τίποτα (και αυτό αφορά τόσο τους 4 στην Αγγλία, όσο και τον 5ο στην Ελλάδα!) και αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη χαρά. Η τρέχουσα, πολύ ιδιαίτερη κατάσταση, με το παγκόσμιο lockdown λόγω Covid-19 είναι σίγουρα κάτι που μας στρεσάρει όλους. Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το βιώνουμε είναι από τις ιδανικότερες που θα μπορούσαν να είναι και δεν παραπονιόμαστε!