Παρακολουθώντας τα χιλιόμετρα να μαζεύονται, είχα ήδη παραγγείλει πριν λίγο καιρό ένα καινούριο ζευγάρι (από τα ίδια!). Δεν τα είχα βάλει όμως, περιμένοντας να δω τις αντοχές τους... Το πρώτο φουίτ εμφανίστηκε πριν από 1 - 2 βδομάδες. Τότε ήμουν τυχερός, γιατί το έπαθα (προφανώς) κοντά στο σπίτι και το κατάλαβα αφού τέλειωσα την προπόνησή μου. Χθες όμως δεν ήμουν εξίσου τυχερός. Το έπαθα στη Σαρωνίδα, γυρίζοντας από την Ανάβυσσο. Αλλαγή σαμπρέλας υπό το φως του δρόμου (και μάλιστα της Παραλιακής στο ύψος της Αναβύσσου) και με το γκρουπ (περίπου 10 άτομα) να σε περιμένουν, δεν είναι ό,τι καλύτερο. Παρόλο που βοήθησε ο εμπειρότατος Χάρης, δεν μπορέσαμε να βρούμε την αιτία του προβλήματος... Δεν είμαι σίγουρος αν αυτός είναι ο λόγος που έπαθα και 2ο φουίτ, αλλά το γεγονός είναι ότι το έπαθα! (Δεν είμαι σίγουρος ότι ήταν από την ίδια αιτία (π.χ, γυαλί), αφού το έπαθα αρκετά χιλιόμετρα μετά...)
Δεύτερο φουίτ λοιπόν, στην Αλίμου, λίγο πριν φτάσω σπίτι (κάπου 1.5 - 2 χλμ.). Ήμουν μαζί με το Γιώργο (adeccco), το Γιώργο (yellowbird) και τον Άκη. Στα 100 μέτρα είχε βενζινάδικο. Φούσκωσα με την ελπίδα ότι θα με βγάλει μέχρι το σπίτι. Αλλά 10 μέτρα μετά, ένα δυνατό φσσσστ με έκανε να καταλάβω ότι δεν θα ξεμπέρδευα έτσι εύκολα. Ο Τάσος πρέπει να ήταν πολύ κοντά, αφού πριν από 5 λεπτά είχαμε χαιρετηθεί και είχε πάει να φορτώσει στο αυτοκίνητό του... Αλλά είχε ξεχάσει το κινητό του στο σπίτι χθες (βρήκε τη μέρα!) οπότε η προσπάθεια να τον βρω και να με φορτώσει για τα τελευταία 2 χλμ., απέτυχε! Μπορούσα να το πάρω με το πόδι (αλλά με τα SPD-SL δεν είναι ό,τι καλύτερο), μπορούσα να αλλάξω σαμπρέλα (ναι, είχα και 2η μαζί μου, εξάλλου θα είχαν και τα παιδιά) και τέλος μπορούσα (και αυτό διάλεξα) να πάρω τηλέφωνο την πιστή μου σύντροφο που με περίμενε υπομονετικά στο σπίτι. Δέκα λεπτά μετά, φόρτωσα το Tarmac στο Peugeot για τα τελευταία 2 χλμ. της "περιπετειώδους" νυχτερινής προπόνησης!
Ευχαριστίες:
- Στη σύζυγο
- Στο Γιώργο (yellowbird) που επέμενε να μείνει παρέα μαζί μου μέχρι να έρθει το ΙΧ
- Στον Άκη και το Γιώργο (SmileOfTheChild) που προσφέρθηκαν να μείνουν, αλλά τους έδιωξα.
Τα λεπτομερή στατιστικά μου από 1η Δεκεμβρίου 2010 μέχρι σήμερα (δηλ. με το ίδιο σετ ελαστικά):
ΑπάντησηΔιαγραφή70 activities
5,000 km
204 hours
31,400 m climbing (!)
Φραγκισκο γκαντεμια ρε φιλε...συμφωνω με το Γιωργο με την μετονομασια σε Φραγκισκος ο φουιτ..
ΑπάντησηΔιαγραφήγνωμη μου ειναι οτι τα χλμ και η ταλαιπωρια που εχουν υποστει τα ελαστικα δεν ειναι αρκετη ωστε να κλαταρουν και η αιτια ειναι αλλη...(το ποιο πιθανο καποιο ξενο αντικειμενο)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΤο 2ο φούιτ ΔΕΝ ήταν από ξένο αντικείμενο. Μάλλον ήταν παλιά και σάπια η σαμπρέλα μου (δεν παθαίνω συχνά φούιτ :-)). Η τρύπα ήταν από τη μέσα πλευρά, πολύ κοντά στη βαλβίδα (στο σημείο που τελειώνει η "ενίσχυση" στη βάση της βαλβίδας)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα σπασμένα γυαλιά στο δρόμο , και ποις δεν είχε πάθει κάποια στιγμή λάστιχο ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό είναι να κοιτάμε εξονυχιστικά το λάστιχο, αφού το ψιλοκαθαρίσουμε με κάποιο κουρέλι και νερό , για να μη παραμείνει μέσα το γυαλάκι κλπ ...
Το ξέρω πως το ξέρεις αλλά το γράφω και για όσους άλλους το διαβάζουν
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους Φούιτ είναι ... εξελληνισμός της "διαφυγής" - fuite ( εδώ , της διαφυγής αέρα από το ελαστικό) και προφέρεται φυίτ (το "υ" με κλειστά χείλη)
Και να φανταστείς ότι είμαι και γαλλομαθής... χαχαχα Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση Κώστα!
Διαγραφή(αλήθεια, πού το "ξέθαψες" αυτό το ποστ μου!) :-)