Είχαμε να πάμε από το Dordrecht (αν το Utrecht έχει γίνει Ουτρέχτη - έχετε hint για πιθανή μεταφορά στα Ελληνικά του Dordrecht, αλλά από μένα, βοήθεια μην περιμένετε!) στο Arnhem (αυτό με τη γνωστή γέφυρα, και τη σχετική πολεμική ταινία όπου τίποτα δεν πήγε καλά!). Και είχαμε - ως συνήθως - δύο τρόπους: 110 ή 180 χλμ. 4 από την ομάδα αποφασίσαμε να ... παιδευτούμε λίγο παραπάνω. Είχαμε παρέα και 2 Γερμανούς.
Ο χρονικός προγραμματισμός λειτούργησε άψογα. Καλός ρυθμός, και τα χλμ μαζεύονταν γρήγορα. Χωρίς απρόοπτα, με υπέροχο καιρό (για ακόμα μια μέρα) και με εξαιρετική ποικιλία στα τοπία της διαδρομής. Είχαμε από στροφιλίκια ανάμεσα σε λιβάδια και γραφικά χωριά, μέχρι ατέλειωτες ευθείες (15+ χλμ) δίπλα σε θάλασσα (ή κάτι που έμοιαζε με θάλασσα τέλος πάντων...). Καθώς και όλα τα ...συνηθισμένα (ποδηλατόδρομους δίπλα σε εθνικό επαρχιακό δίκτυο, γεφυράκια, κανάλια, κλπ)!
Κάπου στα μισά αποφασίσαμε ότι έπρεπε επιτέλους να κάνουμε μια καλή στάση (μέχρι τότε, όλες ήταν των 10' max). To Nigtevecht (ένα μικρό χωριό, δίπλα σε - τι άλλο - ένα κανάλι) και το καφέ με την εξέδρα πάνω στο κανάλι, κυριολεκτικά, αποδείχτηκε εμπνευσμένη επιλογή! Καλό φαγητό, καλός καφές, λιακάδα, ξύλινα ιστιοπλοϊκά και ταχύπλοα που περνούσαν δίπλα μας, συνέθεσαν ένα υπέροχο περιβάλλον που μας αναζωογόνησε και μας εδώσε έξτρα ώθηση για το 2ο μισό.
Ο δυνατός αέρας δε στάθηκε ικανός να μας ζορίσει ιδιαίτερα, αφού η ομαδικότητα και το αποτελεσματικό drafting λειτούργησαν ιδανικά.
Έχοντας απολαύσει και τα 180 χλμ της ημέρας, φτάσαμε στο Αρνεμ αρκετά νωρίς για να απολαύσουμε μια μπύρα δίπλα στο μώλο, ένα καλό δείπνο στο καράβι και ένα δεύτερο ποτό στο κέντρο της συμπαθητικότατης (όπως αποδείχτηκε) αυτής κωμόπολης.
Όσοι ακολουθήσαμε το ίδιο πρόγραμμα (Διονύσης, Μάνος, Γιάννης Παπασπύρου και υπογραφών) έχουμε "μαζέψει" 610 χλμ σε 4 μέρες. Δεν είναι λίγα, και η κούραση είναι εμφανής. Έχουμε βέβαια κατά-ευχαριστηθεί ποδήλατο, φύση, τοπία, εικόνες. Έχουμε "ρουφήξει" όσο περισσότερο μπορούμε από το "άρωμα" και την καθημερινότητα όλων αυτών των περιοχών που ποτέ δε θα γνωρίζαμε, ακόμα κι αν ταξιδεύαμε σε αυτές τις χώρες, με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Και αισθανόμαστε ότι έχουμε κρατήσει την υπόσχεσή μας προς τα Χωριά SOS και προς όλους όσους μας στηρίζουν.
Από το (λιμάνι τού) Άρνεμ καληνυχτίζουμε και αποχαιρετάμε τον ποδηλατικό παράδεισο της Ολλανδίας. Το πρωί, το ποταμόπλοιό μας θα έχει περάσει τα σύνορα και θα έχει φτάσει στη μικρή Γερμανική πόλη Wesel, απ'όπου θα ξεκινήσει η τελευταία μέρα του GBI 2011.
Sent via Vodafone – The Fastest Wireless Network in Greece
Καταγράφοντας ποδηλατικές εμπειρίες.Ένα προσωπικό αρχείο που μπορεί να φανεί χρήσιμο και σε άλλους...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI
Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...
-
Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ένα σημαδάκι στο σκελετό του Tarmac. Δεν είναι το πρώτο (έχει μαζέψει αρκετά σημαδάκια στα 2+ χρόνια ζωής του), α...
-
Όταν ξεκινάς με την προοπτική να κάνεις δυο μεροκάματα, συνεχόμενα , πάνω στο ποδήλατο, ίσως είναι η ώρα να αρχίσεις να ανησυχείς... γι...
-
Πριν Δεν είναι η διαδρομή… Η διαδρομή είναι όμορφη μεν, αλλά γνωστή (πια), οπότε όχι ιδιαίτερα ελκυστική. Ίσως (κακώς) δεν είναι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου