Τέσσερις στην παπιο-παρέα σήμερα το πρωί, PC997, emfragmatias, Κώστας (νέο μέλος) και ο υπογράφων. Συγκέντρωση έξω από το σταθμό προαστιακού στη Μαγούλα και αναχώρηση στις 8:45. Πάμε Μελετάκι! Είχαμε καιρό να το ανέβουμε, και μας χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο ρυθμός μας ήταν σαφώς ανώτερος από την προηγούμενη φορά. Η προπόνηση αποδίδει και το επίπεδο ανεβαίνει. Αρκεί να θυμηθούμε ότι στο Brevet δεν πρέπει να παρασυρθούμε, αφού θα είναι τα πρώτα 12 από τα 200 χλμ!
Συνέχεια στην παλιά εθνική, με ιδανικό καιρό (συννεφιά) και μπρεβετάδικο ρυθμό (24 km/h). Ανασυγκρότηση στους Αγ. Θεοδώρους για να αποφασίσουμε: σταματάμε για καφέ και επιστρέφουμε ποδηλατικά ή συνεχίζουμε μέχρι Κόρινθο και γυρνάμε με τρένο; Ο emfragmatias επιμένει για το 2ο σενάριο και θα το ...πληρώσει στη συνέχεια!
Φτάνουμε Ισθμό, γρήγορος καφές, οι απαραίτητες φωτογραφίες και πάμε για το σταθμό του Προαστιακού. "Εδώ πάμε αριστερά" λέει κάποιος... Το ψιλόβροχο έχει αρχίσει και 2 - 3 χλμ. πιο κάτω συνειδητοποιώ ότι πάμε για ... Πάτρα! Αναστροφή, βρίσκουμε το σωστό δρόμο (κάνοντας τις κούρσες μας για λίγο cyclocross!) και φτάνουμε "εγκαίρως" στο σταθμό.
Κι εδώ έχουμε το ... καλύτερο: Τηλεφωνική απειλή για βόμβα και διακοπή δρομολογίων! Γίναμε Ευρώπη! Στο Λονδίνο μου τύχαινε συχνά. Εδώ, πρώτη φορά! Όμως έξω η βροχή έχει χοντρύνει, οπότε η απόφαση είναι εύκολη: καφεδάκι και σάντουιτς (μια χαρά ήταν το μαγαζάκι μέσα στο σταθμό) και ... μαντέψτε ποιος πληρώνει! (Δεν ήθελες καφέ στους Αγ. Θεοδώρους, ε; Πλήρωνε τώρα :-)).
Αφού ειδοποιήσαμε τις γυναίκες μας να μην μας περιμένουν για μεσημεριανό, δεν είχαμε κάτι άλλο να ανησυχούμε, και περάσαμε μια χαρά! Γέλια, πειράγματα, συνταγές από τον Μάγειρα-Κώστα (ετοιμάζω στρογκανώφ για το βράδυ!) και διαφωνίες μεταξύ PC997 και emfragmatia για το αν χωράνε δυο ποδήλατα και δυο αναβάτες σε ένα ταξί!
Πώς πέρασαν δυο ώρες μέχρ να ξεκινήσουν τα δρομολόγια και να μπούμε στο τρένο της επιστροφής, ούτε που το καταλάβαμε! Άσε που φτιάξαμε setup για τα καινούρια carbon κουρσάκια που θα παραγγείλουν από βδομάδα ο emfragmatias και ο Κώστας.
Το κέφι συνεχίστηκε αμείωτο (για να μην πω αυξημένο) μέσα στο τρένο, η παρέα έδεσε ακόμα περισσότερο και το ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη βδομάδα.
Περάσαμε όμορφα και σίγουρα ήταν μια βολτόνηση που θα θυμόμαστε για καιρό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου