Ενεργειακή διαχείριση

Χθες (Σάββατο) έκανα μια από τις πιο όμορφες προπονήσεις μου. Είχαμε κανονίσει με την παρέα εδώ και αρκετές μέρες, να ποδηλατίσουμε στα βουνά της Ορεινής Κορινθίας. Με το Μάνο να γνωρίζει καλά την περιοχή (αφού έχει εξοχικό στην Καρυά - Μέση Συνοικία) η ευκαιρία ήταν πολύ καλή.

Ο καιρός ήταν με το μέρος μας (υπέροχη λιακάδα και καλή θερμοκρασία) κι έτσι στις 10:00 ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε από την Καρυά. Κάναμε περίπου 78 χλμ. με συνολικά υψομετρικά κάπου 1400 μέτρα. Περάσαμε από χωριά όπως η Γκούρα (Φενεός), Μεσινό, Καστανιά, κλπ. Είδαμε τη λίμνη Δόξα και κάναμε το γύρο της. Απολαύσαμε κατάφυτες πλαγιές, μπόλικες κατηφόρες και τις αντίστοιχες ανηφόρες τους, και καταλήξαμε σε εξαιρετική ταβέρνα της Καρυάς για τη συνέχεια. Γενικά, περάσαμε υπέροχα... Υπήρξε όμως - σε προσωπικό επίπεδο - ένα μελανό σημείο, που με προβλημάτισε: Από το 60 - 65 χλμ. και μετά, οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν! ΟΚ, ήταν τα πιο δύσκολα τα τελευταία χιλιόμετρα (αφού ήταν όλα ανηφόρα), αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που είχα να κάνω τέτοιες ανηφόρες, ούτε ήταν τόσο δύσκολη ή μεγάλη η διαδρομή!

Το γεγονός με προβλημάτισε ιδιαίτερα... Είναι σαφές ότι κάτι έκανα λάθος. Στα τελευταία 5 χλμ. κάποιος από την παρέα γύρισε (με το αυτοκίνητο) και με μάζεψε, αφού ο ρυθμός μου ήταν πολύ αργός και έπρεπε κάποια στιγμή να μαζευτούμε για φαγητό! Αρχικά θεώρησα ότι έφταιγε η συσσωρευμένη κούραση από τις προπονήσεις των προηγούμενων ημερών (νυχτερινή στο δρόμο και εργόμετρο). Αλλά - τελικά - νομίζω ότι ΔΕΝ έφταιγε αυτό. Ήταν ΛΑΘΟΣ ενεργειακή διαχείριση. Δεν έτρωγα σωστά και αρκετά. Έχοντας συνηθίσει σε μεγαλύτερες διαδρομές (βλ. brevet ή προπονήσεις των 80+ χλμ.), φαίνεται ότι "υποτίμησα" τη διαδρομή και έφαγα πολύ λιγότερο από όσο έπρεπε. Το gel που κατέβασα - όταν κατάλαβα ποιο ήταν το πραγματικό πρόβλημα - δεν μπορούσε να διορθώσει την κατάσταση.

Παρόλο που το ξέρω, φαίνεται ότι δεν είμαι όσο επιμελής πρέπει: Αντί να τρώω - το πολύ - κάθε μια ώρα, μπορεί να αφήσω να περάσει και 1 1/2 ώρα! Θα προσπαθήσω να αλλάξω λίγο την προσέγγιση: να τρώω κάθε 1/2 ώρα κάτι λίγο.

Το ηθικό δίδαγμα είναι απλό: Ακόμα και όταν πιστεύεις ότι έχεις την εμπειρία, μπορεί να την "πατήσεις". Γηράσκω αεί διδασκόμενος!