Επιστροφή στις προπονήσεις

Μετά από 10 περίπου μέρες ανάπαυσης, άρχισα να ανεβαίνω πάλι στο ποδήλατο...

Την Τρίτη 30/6 έκανα "στροφάρισμα" μαζί με τη γνωστή παρέα, στο ΣΕΦ. Απλό ξεμούδιασμα...

Την επόμενη, Τετάρτη 1/7 πρόλαβα να πάω στο sunset ride. Καλός ρυθμός μέχρι την Ανάβυσσο, άρχισε να ανεβαίνει σιγά-σιγά στην επιστροφή. Και ξαφνικά (αναμενόμενο!) ξέσπασε ο σίφουνας των αθλητών / ποδηλατών που άρχισαν να πηγαίνουν σαν δαιμονισμένοι! Παρασυρθήκαμε κι εγώ με τον Πέτρο και τα δώσαμε όλα, όχι βέβαια για να μείνουμε με τους πρώτους (θέλουμε πολλά χρόνια σκληρής προπόνηση για να γίνει αυτό), αλλά για να μπούμε λίγο στο κλίμα! Το αποτέλεσμα ήταν βέβαια να "σκάσω" κάπου λίγο πριν τη Βάρκιζα και να συνεχίσω μετά με πιο συγκρατημένο ρυθμό.

Το Σάββατο 4/7 συναντήθηκα με τον Περικλή στις 7:15 στο Vive Mar. Μαζί του ήταν και ο Τάκης (περίπου 50 ετών, αλλά 35 χρόνια ποδηλάτης). Παλαίμαχος αθλητής, φυσικά πολλές κλάσεις ανώτερος σε πόδια και πνευμόνια από εμάς! Μας έκανε την τιμή να προπονηθεί μαζί μας και δε χάσαμε την ευκαιρία να μάθουμε από αυτόν! Πήγαμε "μπάλα" μέχρι την Ανάβυσσο (μ.ω.τ. 31 km/h!) και γυρίσαμε με λίγο πιο αργό ρυθμό, γράφωντας συνολικά ~ 64 km με μ.ω.τ. ~ 29 km/h. Ατομικό ρεκόρ για μένα! Βέβαια, αυτό που δεν είχα υπολογίσει, ήταν ότι ο Τάκης είχα πιο άγριες διαθέσεις! Μόλις φτάσαμε στη Βούλα, στρίψαμε προς Λαγό και πήγαμε για ανάβαση! Ακολούθησα για περίπου 2 km αλλά ένιωσα να "τελειώνω" από δυνάμεις και αποφάσισα να επιστρέψω χωρίς να φτάσω στην κορυφή! Πολύ δυνατή προπόνηση!