19 Απρ 2010

Ολική αναστροφή!

Τόσο καιρό που κάνω ποδήλατο, προπονούμαι για να αυξήσω την αντοχή μου, να βελτιώσω την τεχνική μου, να βελτιωθώ στις ανηφόρες. Γενικά προπονούμαι με στόχο τις μεγάλες αποστάσεις, τα brevet.
Τι θέλει λοιπόν ένας brevet-ο-λάτρης σε αγώνα ατομικής χρονομέτρησης; Πώς νομίζει ότι θα μπορέσει να βάλει όλη την ενέργειά του σε 20 - 25 min πάνω στο ποδήλατο, αντί για τις 8 - 9 ώρες που έχει μάθει; Να πώς προκύπτει μια "ολική αναστροφή" των ποδηλατικών συνηθειών ενός τρελαμένου (σχεδόν) σαραντάρη!
Σάββατο μεσημέρι, αμέσως μετά τη μεσημεριανή τροφοδοσία με υδατάνθρακες, φορτώνω ποδήλατο και εξοπλισμό και πάω - παρέα με το φίλο Διονύση (root) στα Αηδόνια. Ένα χωριό 6 χιλιόμετρα μετά τη Νεμέα, στην Κορινθία. "Αγώνας Ατομικής Χρονομέτρησης" στο αγωνιστικό διήμερο Νεμέας. Διοργάνωση ΠΕΠΑ και open κατηγορία διαθέσιμη στους "περαστικούς" (σαν κι εμένα).
Κόσμος ήδη μαζεμένος, αλλά έχουμε χρόνο. Κάνουμε το πρώτο κομμάτι προθέρμανσης, κάνοντας τη διαδρομή: 13 χλμ. (6.5 "πήγαινε" κι άλλα τόσα "έλα" από την ίδια διαδρομή) σχεδόν flat με αρκετό αεράκι. Μόλις επιστρέφουμε, χτυπάει το απρόοπτο: Το πίσω ελαστικό μου έχει παραδώσει πνεύμα (διαλυμένα πλαϊνά λινά)! Είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει, χωρίς προφανή λόγο και το θέμα θα "ψαχτεί" περαιτέρω!
Υπάρχει η επιλογή να ρισκάρω και να τρέξω όπως είμαι, αλλά ο "από μηχανής Θεός" damvou είναι εκεί! "Έχω τροχό με 10άρα κασσέτα, έλα στο αυτοκίνητο να τον πάρεις!" Αλλάζω, τοποθετώ στο  εργόμετρο και αρχίζω ζέσταμα. Μια μικρο-ρύθμιση που διαπιστώνω ότι χρειάζεται το πίσω ντεραγιέ, την αναλαμβάνει ο ΕΜ2 (Μήτσος) λίγο πριν την εκκίνηση. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ και τους δυο σας παίδες!
Και βέβαια, η αλλαγή τροχού έχει και bonus! Ο τροχός του damvou είναι με βατόμετρο, το οποίο αναγνωρίζει άμεσα το Garmin μου! Θα έχω και βατομέτρηση σε αυτό το TT!
Συνεχίζω ζέσταμα  πάνω στο εργόμετρο και παίρνω ένα gel περίπου μισή ώρα πριν την εκκίνηση. Η διάθεση είναι πολύ καλή. Γέλια και πειράγματα με πολλούς συναθλητές.
Πρώτη κατηγορία στην εκκίνηση είναι η open και η κλήρωση με βάζει πρώτο-πρώτο στη γραμμή εκκίνησης! Έχω λίγο τρακ για να ξεκινήσω σωστά, αλλά ο άνθρωπος της ΠΕΠΑ με βοηθάει και με καθησυχάζει. Έχω ήδη 140 σφυγμούς. Στα πρώτα λίγα μέτρα (εκκίνηση με 800 Watt έδειξε το εργαλείο, απ' ό,τι είδα μετά!) έχω φτάσει τους 185 σφυγμούς και τα 45 km/h ταχύτητα.
Πέφτω στο τιμόνι (σα να είχα μπάρες) και "βαράω" ασταμάτητα! Νιώθω την αναπνοή μου να κόβεται. Ρυθμίζω τις ανάσες μου και το ρυθμό μου. Προσπαθώ να κρατήσω cadence 85+ αλλά δε μου βγαίνει. Πάω καλύτερα με ~80. Οι σφυγμοί μένουν σταθερά πάνω από τους 180 και σε κάποιες στιγμές πάνε 190. Ξέρω οτι ο Διονύσης (που ξεκινάει δεύτερος) θα με πιάσει και θα ήθελα αυτό να συμβεί μετά την  αναστροφή, αλλά συμβαίνει λίγο πριν! Δεν απογοητεύομαι όμως! Δεν θέλω να με περάσει άλλος (τελικά θα με περάσει άλλος ένας, λίγο πριν τη γραμμή τερματισμού, ο οποίος είναι αθλητής του Μεσσηνιακού νομίζω). Συνεχίζω να πατάω χωρίς σταματημό. Μέχρι που σηκώθηκα κιόλας για μερικά δευτερόλεπτα, μετά το S-άκι, για να πάρω ταχύτητα.
Τερματίζω σε 22'34". Άπνοος πλέον, τα έχω δώσει όλα και είμαι ικανοποιημένος γι' αυτό! Το στήθος μου καίει, ο λαιμός μου είναι εντελώς στεγνός (πρόλαβα να πιω μια γουλιά ισοτονικό κάπου στο 10ο χλμ!) και τα πόδια μου πέτρες. Αλλά ανεξάρτητα από τη θέση που έχω πάρει, είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου! Έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσα και αυτός ήταν ο στόχος!
Ο τελικός απολογισμός λέει ότι είμαι 7ος από τους 8 της open (αλλά 2ος πίσω από το Διονύση) αν δεν λογαριάσω τους αθλητές που έτρεχαν στην open (όσοι έχουν μόνο δελτίο ΕΟΠ και όχι ΠΕΠΑ, έτρεχαν στην open). Από τους 63 συνολικά συμμετέχοντες είμαι γρηγορότερος από 12. Άρα δεν είμαι ο πιο αργός, άρα ο στόχος επετεύχθη πλήρως :-)
Η όλη διαδικασία μου άρεσε πολύ και σίγουρα θα την επαναλάβω! Μαθήματα / εμπειρίες που πήρα:
  • Οι αερόμπαρες είναι απαραίτητες. Το μεγαλύτερο κομμάτι το έβγαλα με τους πήχεις πάνω στο τιμόνι. Αν έχω μπάρες, θα είναι σίγουρα πολύ πιο βολικό και αποτελεσματικό! Η αεροδυναμική διαφορά είναι τεράστια και οι σφυγμοί μένουν χαμηλότερα.
  • Χρειάζεται πολύ καλό ζέσταμα (45 min). Τα πόδια μου ήταν ζεστά, αλλά το καρδιο-αναπνευστικό μου δεν είχε προλάβει να μπει σε πλήρη ρυθμό.
  • Υποθέτω ότι η αντίστοιχη (διαλειμματική;) προπόνηση, θα με βοηθήσει να κρατάω καλύτερο ρυθμό και να βγάζω πιο αποδοτικά τη δύναμη και την ενέργειά μου στο δρόμο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI

Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...