Πάμε Ντύσελντορφ!

Τελευταία μέρα! Ανάμεικτα τα συναισθήματα... Χαρά και περηφάνια για την επιτυχή ολοκλήρωση του στόχου. Μια αδιόρατη λύπη επειδή τέλειωσε (κιόλας!) μια από τις καλύτερες ποδηλατικές (και όχι μόνο) εμπειρίες!

Λιγότερα χιλιόμετρα (περίπου 80-90). Προ-συγκέντρωση στα κτίρια του Vodafone Group (δίπλα στο Ρήνο), ώστε να μπούμε όλοι μαζί στο κέντρο της πόλης και να τερματίσουμε όλοι μαζί στο κτίριο της Vodafone D2.

Υποδοχή από εκατοντάδες υπαλλήλους και συγγενείς των συμμετεχόντων, με χειροκροτήματα και πανηγυρισμούς! Πάρτι στο χώρο έξω από το κτίριο, με ομιλίες, μουσική, (λίγο) φαγητό, πολλά γέλια, φωτογραφίες κλπ. Όλη η ελληνική ομάδα παρούσα, φωτογραφίες με τα μπλουζάκια των χορηγών, πειράγματα, ανασκόπηση και πρώτες εντυπώσεις.

Ευτυχώς η διοργάνωση φρόντισε να μας εξασφαλίσει ένα μεγάλο, κλειστό χώρο όπου αποθηκεύσαμε τα ποδήλατά μας. Στον ίδιο χώρο, λίγο αργότερα, αποσυναρμολόγησα το Klein και το πακετάρισα με περισσή προσοχή στη βαλίτσα του. Έτσι δε χρειάστηκε να το κουβαλήσω καθόλου στο ξενοδοχείο. Το οποίο ξενοδοχείο ήταν η όαση μετά από μια βδομάδα "ασκητική" διαμονή! Το είχαμε κλείσει μόνοι μας (δικά μας έξοδα) και είχαμε φροντίσει να είναι το "Courtyard" ακριβώς απέναντι από το σημείο τερματισμού. Εκμεταλλευτήκαμε όλες τις ανέσεις του - συμπεριλαμβανομένης και της εσωτερικής πισίνας για χαλάρωμα. Κρίμα που δεν λειτουργούσε η σάουνα!

Το βράδυ, βόλτα στην Altstadt, μπόλικο φαγητό και μπύρα, καλή παρέα και βέβαια μπόλικο κέφι!

Η περιπέτεια έλαβε τέλος! Άντε και του χρόνου!