Λάστιχα: Λίγο πριν τη Σπαρτακιάδα, με τα capital controls στο φόρτε τους και με τους περισσότερους ποδηλάτες να έχουν (προφανώς) στοκάρει ανταλλακτικά, στάθηκε ιδιαίτερα δύσκολο να βρω ένα ζευγάρι καινούρια λάστιχα... Τελικά ο φίλος Γιάννης Μπερδεμπές, απέδειξε ότι το καινούριο του ποδηλατικό κατάστημα έχει όλα τα φόντα να τα πάει περίφημα, αφού κατάφερε να φέρει και να με προμηθεύσει με ένα ζευγάρι Continental GP 4000S II. Τα αγαπημένα μου, που δεν τα αλλάζω (προς το παρόν)...
Έτσι, έκανα τη Σπαρτακιάδα με νέα λάστιχα και είχα τη σιγουριά της αντοχής και του κρατήματος.
Μεσαία τριβή: Εδώ έχουμε "θέμα". Εμφανίστηκαν κάποια τριξίματα... Όμως έχω ήδη αλλάξει μια φορά, από τότε που έβαλα τη Dura Ace... Δεν έχω κρατήσει λεπτομέρειες για το πότε ακριβώς έγινε η αλλαγή, αλλά σίγουρα, τα χιλιόμετρα που έχουν μεσολαβήσει δεν δικαιολογούν φθορά (και) της δεύτερης... Βρέθηκαν ίχνη από λάδι, που πιθανόν να οφείλονται σε υπερβολική χρήση λαδιού στην αλυσίδα... Βάζω μια μικρή σταγόνα σε κάθε κρίκο της αλυσίδας... Μάλλον μαζεύεται πολύ λάδι έτσι... Από τώρα και στο εξής, θα βάζω μόνο κάθε 4 - 5 κρίκους...
Η μεσαία τριβή αλλάχτηκε. Αλλά αυτή τη φορά, δεν χρησιμοποιήθηκε Dura Ace. Προτάθηκε και επιλέχθηκε μια Rotor. Οι πληροφορίες λένε ότι είναι πιο ανθεκτική. Η δοκιμή θα δείξει!
Αλυσίδα: Φυσιολογική φθορά (κάπου 8,000 χλμ), αλλάχτηκε με νέα, ίδια (η Dura Ace αλυσίδα δεν έχει "θέματα"!)
Οι δυο πρώτες προπονήσεις αμέσως μετά, έδειξαν τα εξής:
- Σαφώς πιο αθόρυβη και ομαλή λειτουργία της μετάδοσης (όπως αναμενόταν)
- Παραμένει ένα μικρό τρίξιμο στο ορθοπέταλο (πιθανός ύποπτος ο πίσω τροχός...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου