14 Αυγ 2013

Ποδηλατική (και όχι μόνο) ματιά στην καλοκαιρινή Σίφνο

Τόπος καταγωγής, τόπος διακοπών το καλοκαίρι και το Πάσχα (θα ήθελα και σε άλλες περιπτώσεις, αλλά έχουν φροντίσει οι ναυτιλιακές να το κάνουν απαγορευτικό...), τόπος όμορφος - κατά γενική παραδοχή - και τόπος ιδιαίτερα αγαπημένος, για μένα και την οικογένεια.

Φέτος, όπως και πέρσι, έφερα και ποδήλατο μαζί με τις μάσκες, τα βατραχοπέδιλα και τα μαγιό... Και έκανα καλά, όπως αποδείχτηκε. Μπορεί να μην έκανα πολλές προπονήσεις - 5 συνολικά σε 17 μέρες - αλλά το Tarmac ήταν εκεί να με περιμένει, πάντα διαθέσιμο όταν είχα όρεξη για ... πόνο! Γιατί περί πόνου πρόκειται, συνήθως!

Μόλις καταφέρεις και φτάσεις από το σπίτι μου στον ασφαλτόδρομο (πρέπει να κατέβεις καμιά εκατοστή πλατύσκαλα πρώτα...) ξεκινάς ζέσταμα σε κλίσεις 3 - 5% και πιάνεις τα 10 - 12% μέσα σε 10 το πολύ λεπτά! Και ο αέρας, ειδικά φέτος, σπάνια είναι βοηθός! Τα τοπία όμως είναι όμορφα, το βλέμμα ξεκουράζεται πάνω στο άσπρο των σπιτιών, το γαλάζιο της θάλασσας, το καφέ της πέτρας...

Διαδρομή που προτίμησα, ήταν προς τα βόρεια, προς τη Χερόνησσο, μια που προς τα κει η κίνηση των αυτοκινήτων είναι σαφώς μειωμένη. Αλλά έκανα και την "κυκλική" διαδρομή, από Τρουλάκι, ανάβαση Αγίου Συμεών, Καμάρες - Απολλωνία. Μια καλή κυκλική περίπου 25 χλμ. με κλίσεις κάθε είδους και με μπόλικα όμορφα τοπία. Και βέβαια δεν παρέλειψα να ανέβω και τον τσιμεντένιο δρόμο προς την κορυφή του βουνού, όπου βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Συμεών! Πολύς πόνος, με κλίσεις 13% και δυνατό αέρα! 

Συμπληρωματικά, και πολύ πιο ευχάριστα θα τολμούσα να πω, φρόντισα να γράψω μπόλικα κολυμβητικά μέτρα (ή μήπως πρέπει να πω χιλιόμετρα;), με περίπου 800 - 1,400 μέτρα καθημερινά, σε ρυθμό χαλαρό (2 - 2.5 λεπτά / 100 m). Χαλαρός ρυθμός δηλαδή, με αποκλειστικά αερόβια ένταση και προσοχή στην τεχνική την οποία (νομίζω) βελτίωσα σημαντικά. Απολαυστική δραστηριότητα το κολύμπι... Κάθε χρόνο, επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές, προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να διατηρήσω, τουλάχιστον μία κολυμβητική προπόνηση τη βδομάδα, και το χειμώνα! Για να δούμε... θα τα καταφέρω φέτος;

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, σε συνδυασμό με σχετικά προσεκτική διατροφή, ήταν να καταφέρω να διατηρήσω τη ζυγαριά σε σταθερά επίπεδα! Πιο σημαντικό όμως είναι ότι απόλαυσα τις διακοπές μου όχι μόνο σε επίπεδη "πνευματικής" ξεκούρασης, αλλά και σε επίπεδο υγιούς, σωματικής δραστηριότητας!

Στο περιθώριο των αθλητικών δραστηριοτήτων, γνώρισα 2 - 3 ανθρώπους που αγαπούν τον αθλητισμό και το νησί και έχουν διάθεση να δημιουργήσουν κάτι καλό, αθλητικό στο νησί. Έχω κάθε διάθεση να βοηθήσω... Ελπίζω να βγει κάτι καλό!

Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI

Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...