Νέοι τροχοί για το Gitane του Μάνου
Την προηγούμενη βδομάδα είχα το πρώτο (και ελπίζω το τελευταίο) ατύχημα με τη φόρτωση ποδηλάτου στη σχάρα οροφής. Μίλαγα στο τηλέφωνο και "ξέχασα" ότι έχω το ποδήλατο του Μάνου στην οροφή. Οπότε μπαίνοντας (ευτυχώς με μικρή ταχύτητα) στο γκαράζ, κοπάνησα τον πίσω τροχό και τον έσπασα. Ευτυχώς, η ζημιά περιορίστηκε σε αυτό.
Αποφάσισα να αλλάξω και τους δυο τροχούς και να κρατήσω τον άθικτο, παλιό μπροστινό, για το προπονητήριο (με 8άρα κασέτα, ώστε να μπορεί ο Μάνος να κάνει προπονητήριο). Οι νέοι τροχοί είναι οι Shimano RS10, στους οποίους πέρασα δυο (μεταχειρισμένα) Continental GP4000s λάστιχα. Η αλλαγή ήταν προφανώς τόσο μεγάλη που ο πιτσιρικάς μου είπε ότι στα σπριντ που έκαναν στην προπόνηση "το ποδήλατο πριν κόλλαγε, ενώ τώρα έφευγε"!
Αγώνες Μίνι
Το ΣΚ 17 και 18 Σεπτεμβρίου ο Μάνος έλαβε μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα δρόμου. Το Σάββατο είχαν αγώνα χρονομέτρησης (5 χλμ) και την Κυριακή αγώνα αντοχής / κυκλικό σιρκουί (20 χλμ). Ήταν η πρώτη φορά που τον είδα να προσπαθεί, να ιδρώνει και να ... αγχώνεται! Το ευχαριστήθηκε όμως νομίζω (παρά το άγχος) και τα πήγε μια χαρά. Ήρθε ένατος και τις δυο μέρες!
Το σημαντικό είναι ότι συνηθίζει σε "αγωνιστικό" στυλ και μαθαίνει να πιέζει τον εαυτό του και να προσπαθεί να τον ξεπεράσει! Μπράβο γιε μου!
Καταγράφοντας ποδηλατικές εμπειρίες.Ένα προσωπικό αρχείο που μπορεί να φανεί χρήσιμο και σε άλλους...
26 Σεπ 2011
4 Σεπ 2011
Brevet Λάρισας - Απολογισμός
Πάει κι αυτό... 200 χλμ, ο γύρος του νομού Λαρίσης, 2 γερές αναβάσεις (Μαυροβούνι και Ανατολικός Όλυμπος), μπόλικα μικρά ανηφοράκια και κόντρα άνεμος στα παράλια του νομού, αρκετή ζέστη, δροσερές κρέμες Παλαμά και στα 2 control. Επίσης, καλή παρέα (Περικλής Δ., Κώστας Ρ., Πέτρος και Μάνος), οι 3 πρώτοι κι εγώ μείναμε μαζί σε ΟΛΟ το brevet. Σε αντίθεση λοιπόν με το περσινό, που το έβγαλα σχεδόν όλο μόνος μου, φέτος όχι μόνο είχα καλή παρέα, αλλά είχα και την άνεση να ΑΠΟΛΑΥΣΩ την ανάβαση στον Όλυμπο.
Μετά τον μπόλικο ιδρώτα των πρώτων 5 χιλιομέτρων αφήνοντας τον Πλαταμώνα (η μακαρονάδα στο Quatro Venti ήταν άψογη και πολύ χρήσιμη ενεργειακά σε αυτά τα 5 χιλιόμετρα!), είχα την άνεση και την ψυχική ηρεμία να απολαύσω την ανάβαση, το τοπίο, τα δέντρα, την ησυχία του τοπίου. Φυσικά, όπως φάνηκε, είχα και τα πόδια για να πετύχω κάτι τέτοιο! Όλο αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα! Με έκανε να θεωρώ ήδη αυτό το brevet ένα από τα "καλύτερα" (αν και όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία, το κάθε brevet είναι διαφορετικό και έχει κανείς διαφορετικούς λόγους να το θυμάται και να το εκτιμάει!).
Κέφι και χαλαρότητα (όπως συνήθως) στην εκκίνηση, που φέτος δόθηκε από το κέντρο της πόλης (και όχι από το Αλκαζάρ όπως πέρσι), με 68 - όπως έμαθα - να παίρνουν εκκίνηση. Καλό ζέσταμα στα πρώτα χιλιόμετρα ευθείας, καλός ρυθμός στην ανάβαση του Μαυροβουνίου. Μερικές μικρές στάσεις για νερό, και επιτέλους κοντρόλ όπου ο Παναγιώτης μας περίμενε με την κούκλα κορούλα του αγκαλιά και - βέβαια - με ένα ψυγείο γεμάτο - τι άλλο - κρεμούλες Παλαμά! Πέρσι δεν τις είχα τιμήσει και φέτος κατάλαβα τι έχανα! Έμαθα ότι ο Παλαμάς έχει επεκταθεί στην αγορά της Αθήνας και μπορούμε να τον απολαμβάνουμε όλο το χρόνο ;-)
Μετά το κατέβασμα προς την παραλία, κάναμε καλό και αποτελεσματικό γκρουπ, που μας βοήθησε να παλέψουμε τον κόντρα άνεμο και να "αντέξουμε" το "ανέβα-κατέβα" στα μικρά ανηφοράκια μέχρι τον Πλαταμώνα. Πώς και πώς την περίμενα τη στάση για κανονικό φαγητό (μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα φάει εκτός από την κρέμα, δυο μπαρίτσες, ένα τοστάκι και 1 - 2 energy shots). Ευτυχώς, κάποιος είχε φροντίσει να μάθει ποιο είναι το "καλό" ιταλικό κι έτσι απολαύσαμε εξαιρετική μακαρονάδα που αποδείχτηκε βάλσαμο και χρυσός μαζί για τους "τοίχους" έξω από τον Πλαταμώνα.
Η βρύση στον Παλιό Παντελεήμονα μας δρόσισε αρκετά ώστε να αναπτερώσει το ηθικό και τα πόδια μας. Αυτή η δροσιά, σε συνδυασμό με ένα συννεφάκι που κατέβασε λίγο τη θερμοκρασία, με πήγε "πετώντας" μέχρι την Καλλιπεύκη, επιτρέποντάς μου παράλληλα, την απόλαυση για την οποία μίλησα στην αρχή. Τα υπόλοιπα χιλιόμετρα περιελάμβαναν την απολαυστική κατάβαση του Ανατολικού Ολύμπου (στεγνή αυτή τη φορά - σε αντίθεση με πέρσι) και τα τελευταία διαδικαστικά χιλιόμετρα μέχρι τη Λάρισα, στα οποία ενωθήκαμε με το Νίκο (Γεωργακούλια), τον Τόλη και το Γιάννη που βρήκαμε να "παιδεύεται" μόνος του. Ένας οδηγός επαγγελματικού ημιφορτηγού που (νομίζω εσκεμμένα) μας έδωσε ανάποδη κατεύθυνση μέσα στην πόλη (όταν τον ρωτήσαμε για την πλατεία του τερματισμού) δεν κατάφερε να μας χαλάσει τη διάθεση, ούτε βέβαια και την εκτίμησή μας προς τα παιδιά από τη Λάρισα που οργάνωσαν και υποστήριξαν αυτό το brevet (και τα οποία ευχαιστούμε!).
Μπόλικη κρεατοφαγία και ένα βραδινό ποτάκι με την παρέα, στα πιο in σημεία της πόλης, έκλεισαν αυτό το όμορφο Σάββατο του Σεπτέμβρη! Ραντεβού στο επόμενο!
Μετά τον μπόλικο ιδρώτα των πρώτων 5 χιλιομέτρων αφήνοντας τον Πλαταμώνα (η μακαρονάδα στο Quatro Venti ήταν άψογη και πολύ χρήσιμη ενεργειακά σε αυτά τα 5 χιλιόμετρα!), είχα την άνεση και την ψυχική ηρεμία να απολαύσω την ανάβαση, το τοπίο, τα δέντρα, την ησυχία του τοπίου. Φυσικά, όπως φάνηκε, είχα και τα πόδια για να πετύχω κάτι τέτοιο! Όλο αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα! Με έκανε να θεωρώ ήδη αυτό το brevet ένα από τα "καλύτερα" (αν και όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία, το κάθε brevet είναι διαφορετικό και έχει κανείς διαφορετικούς λόγους να το θυμάται και να το εκτιμάει!).
Κέφι και χαλαρότητα (όπως συνήθως) στην εκκίνηση, που φέτος δόθηκε από το κέντρο της πόλης (και όχι από το Αλκαζάρ όπως πέρσι), με 68 - όπως έμαθα - να παίρνουν εκκίνηση. Καλό ζέσταμα στα πρώτα χιλιόμετρα ευθείας, καλός ρυθμός στην ανάβαση του Μαυροβουνίου. Μερικές μικρές στάσεις για νερό, και επιτέλους κοντρόλ όπου ο Παναγιώτης μας περίμενε με την κούκλα κορούλα του αγκαλιά και - βέβαια - με ένα ψυγείο γεμάτο - τι άλλο - κρεμούλες Παλαμά! Πέρσι δεν τις είχα τιμήσει και φέτος κατάλαβα τι έχανα! Έμαθα ότι ο Παλαμάς έχει επεκταθεί στην αγορά της Αθήνας και μπορούμε να τον απολαμβάνουμε όλο το χρόνο ;-)
Μετά το κατέβασμα προς την παραλία, κάναμε καλό και αποτελεσματικό γκρουπ, που μας βοήθησε να παλέψουμε τον κόντρα άνεμο και να "αντέξουμε" το "ανέβα-κατέβα" στα μικρά ανηφοράκια μέχρι τον Πλαταμώνα. Πώς και πώς την περίμενα τη στάση για κανονικό φαγητό (μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα φάει εκτός από την κρέμα, δυο μπαρίτσες, ένα τοστάκι και 1 - 2 energy shots). Ευτυχώς, κάποιος είχε φροντίσει να μάθει ποιο είναι το "καλό" ιταλικό κι έτσι απολαύσαμε εξαιρετική μακαρονάδα που αποδείχτηκε βάλσαμο και χρυσός μαζί για τους "τοίχους" έξω από τον Πλαταμώνα.
Η βρύση στον Παλιό Παντελεήμονα μας δρόσισε αρκετά ώστε να αναπτερώσει το ηθικό και τα πόδια μας. Αυτή η δροσιά, σε συνδυασμό με ένα συννεφάκι που κατέβασε λίγο τη θερμοκρασία, με πήγε "πετώντας" μέχρι την Καλλιπεύκη, επιτρέποντάς μου παράλληλα, την απόλαυση για την οποία μίλησα στην αρχή. Τα υπόλοιπα χιλιόμετρα περιελάμβαναν την απολαυστική κατάβαση του Ανατολικού Ολύμπου (στεγνή αυτή τη φορά - σε αντίθεση με πέρσι) και τα τελευταία διαδικαστικά χιλιόμετρα μέχρι τη Λάρισα, στα οποία ενωθήκαμε με το Νίκο (Γεωργακούλια), τον Τόλη και το Γιάννη που βρήκαμε να "παιδεύεται" μόνος του. Ένας οδηγός επαγγελματικού ημιφορτηγού που (νομίζω εσκεμμένα) μας έδωσε ανάποδη κατεύθυνση μέσα στην πόλη (όταν τον ρωτήσαμε για την πλατεία του τερματισμού) δεν κατάφερε να μας χαλάσει τη διάθεση, ούτε βέβαια και την εκτίμησή μας προς τα παιδιά από τη Λάρισα που οργάνωσαν και υποστήριξαν αυτό το brevet (και τα οποία ευχαιστούμε!).
Μπόλικη κρεατοφαγία και ένα βραδινό ποτάκι με την παρέα, στα πιο in σημεία της πόλης, έκλεισαν αυτό το όμορφο Σάββατο του Σεπτέμβρη! Ραντεβού στο επόμενο!
1 Σεπ 2011
Ετοιμασία για το brevet της Λάρισας
Έχει πολύ ανηφόρα αυτό το brevet... Πέρσι το έβγαλα, με πείσμα και υπομονή, κάνοντας πάνω από 150 χλμ. μόνος μου. Φέτος ελπίζω να πάει καλύτερα. Έχω περισσότερα χιλιόμετρα στα πόδια, έχω εστιάσει κάπως στην αύξηση της μυικής αντοχής (muscular endurance) στις τελευταίες προπονήσεις και έχω το "πλεονέκτημα" - σε σχέση με πέρσι - ότι έκανα διακοπές νωρίτερα, οπότε έχω προλάβει να κάνει αρκετές προπονήσεις μέσα στον Αύγουστο (σε αντίθεση με πέρσι, που - πρακτικά - είχα 15 μέρες να ανέβω στο ποδήλατο, λόγω διακοπών, και πήγα σχεθόν κατ' ευθείαν στη Λάρισα!
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου:
Ξέρω τι προπόνηση έπρεπε να έχω κάνει (με βάση το ετήσιο πλάνο που έχω καθορίσει με τη βοήθεια του Joe Friel και του βιβλίου του). Αλλά λόγω ζέστης (κυρίως) και διάθεσης διακοπών, ΔΕΝ έχω κάνει σωστά τον κύκλο προπόνησης ""Build 1 και 2". Αμέσως μετά το brevet της Λάρισας θα πρέπει να κάνω κάποιον επαναπρογραμματισμό (ενόψει των υπόλοιπων "αγωνιστικών" υποχρεώσεων της χρονιάς). Αλλά θα επανέλθω με ξεχωριστό post για την αποτίμηση της 1ης χρονιάς οργανωμένης προπόνησης, της "επίτευξης" (ή όχι!) των στόχων, κλπ.
Προς το παρόν, πάμε να κάνουμε 200 χλμ. με 3000 μέτρα υψομετρικά, σε ένα brevet που φημίζεται για την ομορφιά του τοπίου (Ανατολικός Όλυμπος) και για τις ...κρέμες Παλαμά στα control!
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου:
Ξέρω τι προπόνηση έπρεπε να έχω κάνει (με βάση το ετήσιο πλάνο που έχω καθορίσει με τη βοήθεια του Joe Friel και του βιβλίου του). Αλλά λόγω ζέστης (κυρίως) και διάθεσης διακοπών, ΔΕΝ έχω κάνει σωστά τον κύκλο προπόνησης ""Build 1 και 2". Αμέσως μετά το brevet της Λάρισας θα πρέπει να κάνω κάποιον επαναπρογραμματισμό (ενόψει των υπόλοιπων "αγωνιστικών" υποχρεώσεων της χρονιάς). Αλλά θα επανέλθω με ξεχωριστό post για την αποτίμηση της 1ης χρονιάς οργανωμένης προπόνησης, της "επίτευξης" (ή όχι!) των στόχων, κλπ.
Προς το παρόν, πάμε να κάνουμε 200 χλμ. με 3000 μέτρα υψομετρικά, σε ένα brevet που φημίζεται για την ομορφιά του τοπίου (Ανατολικός Όλυμπος) και για τις ...κρέμες Παλαμά στα control!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI
Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...
-
Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ένα σημαδάκι στο σκελετό του Tarmac. Δεν είναι το πρώτο (έχει μαζέψει αρκετά σημαδάκια στα 2+ χρόνια ζωής του), α...
-
Όταν ξεκινάς με την προοπτική να κάνεις δυο μεροκάματα, συνεχόμενα , πάνω στο ποδήλατο, ίσως είναι η ώρα να αρχίσεις να ανησυχείς... γι...
-
Το Ble Cycling Club διοργανώνει ένα όμορφο brevet στις 2/11. Με εκκίνηση και τερματισμό στο Τατόι και με πέρασμα από πολλές όμορφες π...