28 Σεπ 2009

Πιο γρήγορα!

Τετάρτη βράδυ και δυνατή βολτόνηση! Το καθιερώσαμε με την παρέα. Ξεκίνημα στις 19:00 από τον Άλιμο. Πήγαμε μέχρι το Λαγονήσι με μ.ω.τ. 26.6 km/h. Στην επιστροφή, οργανωθήκαμε ακόμα καλύτερα (σε καλό group με πολλές αλλαγές) και όταν επιστρέψαμε στον Άλιμο, η συνολική μ.ω.τ. ήταν 28.8 km/h. Αυτό σημαίνει ότι στην επιστροφή κάναμε 31 km/h!

20 Σεπ 2009

Ανάβυσσος

Μετά από αρκετό καιρό, έκανα σήμερα μια καλή προπόνηση με μπόλικα χιλιόμετρα:

Άλιμος - Ανάβυσσος - Άλιμος
81 km
μ.ω.τ.: 27 km/h

Με ισχυρό άνεμο που δυσκόλεψε την προσπάθεια και με μικρό σχετικά group (cosmo και AfloEydK ήταν σε όλη τη διαδρομή, ενώ emfragmatias και RockaRolla συνόδεψαν σε ένα μικρό κομμάτι στην αρχή).

Αποδείχτηκε ότι η συνεργασία στο group βοηθάει πολύ, ακόμα και όταν το group είναι τόσο μικρό.

19 Σεπ 2009

Μόνος και πόνος...

Ανάβαση Υμμητού είχε το πρόγραμμα σήμερα... Το είχα βάλει στόχο εδώ και αρκετές μέρες, προσπάθησα να πείσω και μερικούς από την παρέα να έρθουν, αλλά φαίνεται ότι το έριξαν όλοι στον ύπνο (εξ' ού και το πρώτο μέρος του τίτλου!)

Απτόητος εγώ, ξεκίνησα από το νεκροταφείο της Καισαριανής, ανέβηκα χωρίς να σταματήσω και έφτασα στις κεραίες σε ... 58 λεπτά. Σημαντική βελτίωση από την προηγούμενη φορά (που είχα αναγκαστεί να σταματήσω για ανάσες, για 5 - 10 λέπτα λίγο πριν το τέλος). Ο χρόνος βέβαια είναι τραγικός, αν λάβει κανείς υπόψη ότι έχω φίλους που το κάνουν σε 35 λεπτά! Αλλά βέβαια είναι κάπου 20-25 κιλά πιο ελαφριοί από μένα! Και από αυτό το τελευταίο - το βάρος μου δηλαδή - προκύπτει νομίζω, ο πόνος (το δεύτερο μέρος του τίτλου!). Πρέπει μάλλον να το πάρω απόφαση: όντας 96-97 κιλά, δεν πρόκειται βέβαια να γίνω ανηφορίστας! Όλες οι ανηφόρες θα είναι επίπονες και δύσκολες για μένα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αμελήσω τη σχετική προπόνηση. Το αντίθετο! Θα συμπεριλάβω ανηφόρες στο πρόγραμμα προπονήσεων, ώστε να πορώ να είμαι αξιοπρεπής στα brevet!

Η διαδρομή

Υψομετρική διαφορά: 670 μέτρα.
Μήκος: 9.7 km
Μέση κλίση 6.9%

6 Σεπ 2009

Επιλογή καινούριου ποδηλάτου - Μπερδεύτηκα!

Όταν ψάχνεις πολύ, ναι μεν δε σε πιάνουν κορόιδο, αλλά διακινδυνεύεις να μπερδευτείς μόνο σου στο τέλος! Αυτό έχω πάθει αυτή τη στιγμή, με την επιλογή ποδηλάτου!

Το καλό είναι ότι έχω μάθει πολλά πράγματα, διαβάζοντας τεστ σε ξένα, αξιόπιστα site. Έτσι, παρόλο που δε θα έχω την ευκαιρία να κάνω πολλά test ride, νομίζω πως θα μπορώ να γνωρίζω τι να περιμένω από το καινούριο μου ποδήλατο!

Έχω "ανοίξει" την έρευνα σε πολλές μάρκες, συμπεριλαμβάνοντας (ενδεικτικά) Scott, Specialised, Pinarello, Wilier, Focus, Cube, Ghost κ.ά.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να εστιάσω στα γενικά χαρακτηριστικά του σκελετού, σε σχέση με τη χρήση που σκοπεύω να κάνω. Άρα, η άνεση σε συνδυασμό με ακαμψία σε συγκεκριμένα σημεία του σκελετού (για βέλτιστη μεταφορά ισχύος στο δρόμο) είναι αυτό που ψάχνω. Ευτυχώς, σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές έχουν κάποιο τέτοιο σκελετό στην γκάμα τους. Για τους τροχούς, θα πάω σε κάτι μεσαίο: ούτε βασικούς, αλλά ούτε και κορυφαίους (να μη φβάμαι μην τους σπάσω σε καμιά λακούβα!). Όσο για τα περιφερειακά, αποφάσισα να βάλω λίγο νερό στο κρασί μου και να δεχτώ και καμιά Ultegra, αρκεί να είναι μοντέλο του 2010 που έχει τα καλώδια κρυμμένα! Αν πάντως βρω Campagnolo σε ικανοποιητική τιμή, συνεχίζω να την προτιμώ!

Η αναζήτηση συνεχίζεται και βέβαια περιμένω τις προσφορές της περιόδου Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου!

Πάμε βουνό!

Πέρασε μια ολόκληρη βδομάδα χωρίς ποδήλατο. Όχι όμως χωρίς άσκηση, μια και πρόλαβα να πάω μια δυο φορές για τρέξιμο. Το τρέξιμο είναι πολύ καλή εναλλακτική άσκηση για τον ποδηλάτη. Δουλεύουν τα πόδια και το καρδιοαναπνευστικό διατηρείται σε φόρμα!

Σήμερα όμως είχαμε κανονίσει με την παρέα να ανέβουμε στην Πάρνηθα. Ξεκινήσαμε από τη γέφυρα της Βαρυμπόπης στην εθνική, κάναμε το "ζέσταμα" περνώντας μπροστά από τις ταβέρνες και φτάνοντας μέχρι το τελεφερίκ και μετά άρχισε ... ο πόνος!

Γερή ανάβαση, 10 km με μέση κλίση πάνω από 6.5%! Παρόλο που είχα πολύ καιρό να κάνω ανηφόρες, κατάφερα να τη βγάλω χωρίς στάση! Αυτό είναι μεγάλη επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς ότι ανεβαίνοντας τον Υμηττό πριν τις διακοπές (που είναι παρόμοια απόσταση με παρόμοια μέση κλίση) χρειάστηκα μια μικρή στάση 5 λεπτών λίγο πριν το τέρμα!

Αυτή τη φορά λοιπόν, ανέβηκα χωρίς καμία στάση και με ένα gel που "κατέβασα" κάπου στα μισά. Η διαδρομή είναι αρκετά όμορφη, με αρκετό πράσινο αλλά και κάποιες καμένες πλαγιές. Η θέα είναι πολύ καλή. Στην κορυφή, μας περίμενε ένα εκκλησάκι, μια βρύση με κρύο νερό και ... ένα ελάφι! Το οποίο μάλιστα ήταν πολύ "διαχυτικό" αφού βγήκε στη μέση του δρόμου και έμεινε αρκετή ώρα μαζί μας, ώστε να το φωτογραφίσουμε και να το .... ταΐσουμε!

Η κατάβαση ήταν γρήγορη (όχι που δε θα ήταν!) και το 2ο πέρασμα από τις ταβέρνες ήταν επίπονο, γιατί οι ψησταριές είχαν πια ανάψει και οι πρώτοι "προσκυνητές" είχαν ήδη ξεκινήσει δουλειά στα πρώτα τραπέζια! Εμείς όμως, βράχοι θέλησης και αποφασιστικότητας, αρκεστήκαμε στις ενεργειακές μας μπάρες και γυρίσαμε στα αυτοκίνητά μας!

Τελικά, παρόλο που ήθελα να γνωρίσω και την Πάρνηθα, δε νομίζω ότι θα πηγαίνω πολύ συχνά. Έχω πολύ παρόμοια ανάβαση, πολύ πιο κοντά μου (τον Υμηττό). Δε χρειάζεται να ξενιτεύομαι!

Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI

Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...