1 Μαΐ 2009

Μια βολτόνηση κάπως διαφορετική!

Βολτόνηση = Βόλτα + Προπόνηση. Όρος που έχει χρησιμοποιηθεί από άλλους αλλά μάλλον εκφράζει με αρκετή ακρίβεια αυτό που κάνω κι εγώ, κάθε φορά που ανεβαίνω στο Klein! 

Σήμερα, ήταν μια πολύ διαφορετική βολτόνηση. Πήγα μέχρι τη Σαρωνίδα, με καλή παρέα (συν-ποδηλάτισα και με το "Βάτραχο"). Περικλής (PC997), cosmo (Δημήτρης), ridley (Κώστας), emfragmatias (Χρήστος), ilias (Ηλίας) και Ευριπίδης ήταν η υπόλοιπη παρέα μου. Είναι φανερό ότι οι περισσότεροι από τους φίλους μου είναι σε καλύτερη φυσική κατάσταση από μένα. Οπότε καταλήγω να είμαι στη "γαλαρία" και πολλές φορές μόνος μου. Προτιμώ όμως να είμαι με παρέα που είναι ένα "σκαλί" πιο πάνω από μένα, γιατί έτσι ξέρω πότε βελτιώνομαι και έχω ένα - ρεαλιστικό - στόχο βελτίωσης. Σίγουρα, η συχνότητα με την οποία καταφέρνω να ανέβω στο ποδήλατο (ελλείψει χρόνου) δεν επιτρέπει γρήγορη βελτίωση... Επιπλέον, σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που θα δοκίμαζα το πόδι μου, μετά το πρόβλημα με τη φλεγμονή που εμφανίστηκε έντονο την προηγούμενη βδομάδα.

Αρχίζοντας από τα θέματα υγείας λοιπόν. Η φλεγμονή έχει υποχωρήσει αλλά όχι εντελώς. Μετά από αρκετά χιλιόμετρα αισθάνθηκα και πάλι μια ενόχληση. Ήταν σαφώς μικρότερη από την προηγούμενη βδομάδα, αλλά ήταν εκεί. Με προσεκτική "διαχείριση", δηλαδή χωρίς να πιέσω πάνω από ένα επίπεδο που αισθανόμουν άνετα, η ενόχληση έμεινε σε ανεκτά επίπεδα και μου επέτρεψε να συνεχίσω και να ολοκληρώσω την προπόνησή μου κανονικά. Θα συνεχίσω τη θεραπεία με αντφλεγμονώδη και θα δούμε...

Η σημερινή διαδρομή ήταν μέχρι τη Σαρωνίδα. Μετά τη Βουλιαγμένη, επέλεξα να χαμηλώσω λίγο το ρυθμό μου (ώστε να προφυλάξω το πόδι μου). Ευτυχώς είχα παρέα και οι ανασυγκροτήσεις βοήθησαν ώστε να είμαστε όλοι μαζί. 

Για την επιστροφή, είχα ... άλλα σχέδια! Η οικογένεια είχε ήδη μαζέψει λουλούδια για να φτιάξει το Μαγιάτικο στεφάνι και έφτασαν στη Βάρκιζα για καφέ γύρω στις 11:00. Την ώρα ακριβώς που έφτανα κι εγώ, επιστρέφοντας από τη Σαρωνίδα. Στάση για καφέ με την οικογένεια στο Haagen Dazs λοιπόν! Τα βλέματα θαυμασμού και περιέργειας από τα διπλανά τραπέζια έδιναν κι έπαιρναν, αλλά ευτυχώς για κάνα δεκάλεπτο μόνο!

Η οκογένεια, για τη συνέχεια, ήθελε κρεατοφαγία στη Βάρη! Κανένα πρόβλημα! "Μπείτε στο αυτοκίνητο και θα τα πούμε στην ταβέρνα!". Φυσικά έφτασα πρώτος! Μετά το γεύμα, όλοι θεώρησαν δεδομένο ότι θα φορτώσω το ποδήλατο στο αυτοκίνητο για την επιστροφή. Αλλά όχι! Εγώ ήθελα να συμπληρώσω χιλιόμετρα! Οπότε μάζεψα τα 65-70 χλμ. μέσα στην ημέρα, αλλά με ένα καφέ και μερικά παϊδάκια ενδιάμεσα!

Πρέπει να πω ότι μου άρεσε πολύ το όλο σκηνικό! Η αίσθηση ελευθερίας που δίνει η μετακίνηση με ποδήλατο είναι ό,τι καλύτερο! Χάνουν όσοι δεν έχουν ανακαλύψει για τι πράγμα μιλάω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τραυματισμός κι ένα "χαμένο" GBI

Χωρίς να το περιμένω, είδα ξαφνικά μια ανακοίνωση για ένα GBI Lanzarote... ελκυστικό! Τέλος Ιανουαρίου, 5 μέρες, κυκλικές διαδρομές με εκκίν...