Σκεφτείτε το ξυπνητήρι να χτυπάει Σάββατο πρωί στις 5:00, έξω να έχει ψοφόκρυο (και βέβαια να είναι ακόμα νύχτα) και εσύ να σηκώνεσαι να βάζεις κολάν και ισοθερμικά, να φορτώνεις το ποδήλατο στο αυτοκίνητο και να πηγαίνεις στην Ελευσίνα, για να "πάρεις εκκίνηση" στο brevet.
Αυτό το στόχο, τον πέτυχα σήμερα! Και μετά είπα να κυνηγήσω και τον επόμενο! 200 km πάνω στα βουνά της Αττικής και της Βοιωτίας, ατέλειωτες ανηφόρες, μια πανέμορφη διαδρομή, μπόλικο χίονι (!) και συμμετοχή σχετικά λίγων (αλλά πολύ καλών) ποδηλατών.
Τελικά, η έλλειψη προπόνησης, οι αλύπητες ανηφόρες και ο δυνατός κόντρα αέρας, με καθυστέρησαν αρκετά και με κούρασαν ακόμα περισσότερο. Πέρασα το πρώτο control (στα 74 km) έχοντας ήδη νικήσει τρεις βαρβάτες ανηφόρες και συνέχισα προς την Αγία Άννα (τη χειρότερη ανηφόρα της διαδρομής, αλλά όχι την τελευταία). Όμως η κλίση ήταν μεγάλη (μέχρι και 8%), η κούραση είχε ήδη συσσωρευτεί και ο κόντρα αέρας ήταν τόσο δυνατός που έκανε ακόμα και το απλό περπάτημα πολύ δύσκολο. Ψυχολογικά, ήμουν έτοιμος να συνεχίσω. Όμως άρχισαν οι πόνοι στη σπλήνα και όταν συνειδητοποίησα ότι δεν προλάβαινα το χρονικό όριο του 2ου control, αποφάσισα ότι δεν υπήρχε λόγος.
Ο φίλος μου ο Θοδωρής ήταν ήδη στην περιοχή και με μάζεψε. Λίγο πιο κάτω μαζέψαμε και το φίλο και συν-ποδηλάτη Χρήστο (Jakis) ο οποίος είχε καταφέρει την Αγία Άννα, αλλά είχε "σουρώσει" και δεν προλάβαινε το 2ο control.
Όσα χιλιόμετρα έκανα, τα ευχαριστήθηκα. Η διαδρομή ήταν πανέμορφη. Η εμπειρία καταπληκτική. Ελπίζω οι υποχρεώσεις να μου επιτρέψουν να συμμετέχω και στο επόμενο brevet (του Πύργου Ηλείας) έχοντας κάνει αρκετή προπόνηση, ώστε να πάω ακόμα καλύτερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου